De laatste week New Zealand

Zondag 13 jan: Onze laatste week is ingegaan, nog even genieten dus. Vandaag naar Lake Wanaka. Vanaf Queenstown via de Scenic Alps Route. Het is een mooie, zonnige dag. De weg loopt door de skigebieden en is bochtig en af en toe heel steil. Je snapt het wel: fotostops om de mooie vergezichten vast te leggen. De afstand is niet erg ver, maar 77km en we zijn al om 12 uur in Wanaka, We checken in op het Lake Outlet Holiday Park, een ruim opgezette camping aan het meer in de duinen. Je hebt hier echt het gevoel dat je in de vrije natuur zit. De rest van de dag lekker in het zonnetje aan het water doorgebracht. Zwemmen is er niet bij, de temperatuur van het water is maar ca 11 graden, af en toe een teen erin is meer dan genoeg.

Maandag 14 jan: We willen naar Franz Josef en we zien wel hoe ver we komen. De weg is weer open. De scenic route loopt vanaf Wanaka langs Lake Hawea en later weer Lake Wanaka. Opeens moeten we stoppen en zitten we midden in een kudde schapen die ons tegemoet komt. De weg is zo smal dat de beesten gewoon over de weg moeten. De herdershond weet ze goed bij elkaar te houden en het wollige avontuur is snel weer voorbij. Onderweg stops bij de Blue Pools. Daar kijk je vanaf een suspension bridge op mooi blauw water waar de rotsen zich in weerspiegelen. Watervallen genoeg langs de route, wij bezoeken de Fantail Falls en The Rocking Billy Falls. De Gateway to Haast is ook de moeite waard voor een stop. Een smalle one lane bridge over een woeste rivier. Tot Haast zijn er nog verschillende plaatsen waar hard gewerkt wordt om de restanten van de rockslides, de modderstromen en kapotte bruggen te repareren, maar je kunt nu weer overal rijden. Tot Haast volgt de weg de Haast River met al zijn bochten, mooie route. Bij Haast passeren we de langste One Lane Bridge van NZ, 800m lang. De weg, Highway 6, heet vanaf hier de Scenic Glacier Route. Tot Lake Moeraki nog een stuk aan de kust van de Tasman Zee waar we nog even stoppen bij Shipwreck Creek. Daarna gaat de weg de bergen in met af en toe flinke haarspeldbochten. De rit verloopt echter voorspoedig en om 16:30 zijn we in Franz Josef waar we inchecken op Rainforest Retreat. Dicht bij het centrum maar in een bosrijke setting, zelfs nature walks ontbreken niet. We zullen hier 2 nachten blijven en sluiten deze dag af met een terrasje in Franz Josef.

Dinsdag 15 jan: Franz Josef. Oorspronkelijk hadden we hier een helikoptervlucht willen maken, maar door het omgooien van de route hebben we deze al bij Mount Cook gedaan. Omdat die vlucht zo geweldig was hebben we het idee dat Franz Josef daar niks aan toe kan voegen en we besluiten hier een aantal tracks te lopen. De dag begon bewolkt, maar de zon komt er steeds beter door. Uiteraard de Glacier Track naar de monding van de gletsjer, door de rotsachtige rivierbedding met af en toe stenen hoppen om droog naar de andere kant te komen. Tot redelijk dicht bij de gletsjer, die we van de andere zijde ook al vanuit de heli hadden gezien. Met nog een paar andere tracks hebben we aan het einde van de middag er ongeveer 5 uur wandelen opzitten. We sluiten deze mooie dag af met een uurtje in de Spa op de camping. Tot bedtijd was het nog lekker om buiten te zitten met allerlei vogelgezang om ons heen.

Woensdag 16 jan: De Oversteek. Vandaag een lange rit voor de boeg omdat we weer naar de oostkust moeten, richting Christchurch. We gaan eerst naar Kaikoura. Dus weinig stops onderweg alleen voor tanken en koffiestops. Het gaat voorspoedig, in de morgen nog wat regenachtig later steeds beter weer. Na 498 km zijn we toch al lekker vroeg, om 16:30 in Kaikoura waar we het A1 Kaikoura Motels & Holiday Park opzoeken voor de overnachting. We rijden even naar de werf en boeken een walvistocht voor morgen, we horen dan pas of het ook doorgaat, afhankelijk van het weer. De camping is slechts 400m van het centrum (jaja en Kaikoura is in totaal wel 800m lang)en we lopen nog eventjes door het dorpje. Ze hebben er zelfs Erdinger Weisener. Het is wel wat fris hier maar in het zonnetje met een Erdinger is het best goed toeven.

Donderdag 17 jan: Om 9:30 gaan we naar het Whale Watch Center en het spant erom of de tocht door zal gaan omdat de wind gaat toenemen. Maar die van ons gaat door en om 10 uur vertrekken we per bus naar de boot die gereed ligt en varen we uit. Na een paar vergeefse stops hebben we geluk. Er zwemt een Sperm Whale = potvis in de buurt en na een korte vaartocht zien we die op zeer korte afstand van de boot. Een hele school dolfijnen er omheen en er zwemt ook nog een blauwe haai. Na een aantal minuten duikt de potvis weer onder en laat daarbij zijn mooie staart goed bewonderen. Het weer is inmiddels slechter geworden en we moeten helaas terug naar wal, een uur eerder dan gepland, maar ondanks dat we wel een walvis gespot hebben krijgen we toch 60% van ons ticket terug, daar hadden we niet op gerekend, een goed gebaar dus van de organisatie. Het weer is inmiddels stormachtig met zware regen, dus het terugvaren was wel terecht. Het hoort in deze tijd hier 25-30 graden te zijn, maar we halen net 14. We gaan op weg naar Christchurch, het eerste deel langs de kust, met mooie rotspartijen, waar uiteraard ook weer zeeleeuwen liggen te snurken. Daarna meer landinwaarts, overal bochtig en steil met de bekende panorama’s. Bij Chevot maken we een ommetje naar Gore Bay, naar de Cathedral Cliffs. De naam is zo omdat de rotspartijen op de pijpen van een kerkorgel lijken. We zien een rotsachtige kust maar geen pijporgel… Dan stijgt de weg ineens heel steil en komen we bij de cathedral lookout en het blijkt dat deze rotsen zich landinwaarts in de kloof bevinden. En daar zien we inderdaad de pijporgels heel fraai voor ons, met het geluk dat ook net even de zon schijnt. Een mooi punt voor een stop. In Christchurch kiezen we voor het South Brighton Holiday Park. Wel wat lastig te vinden omdat er nog steeds omleidingen zijn vanwege de aardbeving van 2011. De Bridge Road die er direct naar toeloopt, is nog steeds maar een-richting, vanwege de herstelwerkzaamheden en de schade is ook nog goed te zien. We boeken daar voor onze laatste 3 nachten in ons campertje.

Vrijdag 18 jan: De tocht over Banks Peninsula, het grote schiereiland bij Christchurch. Eerst richting Lyttelton, via een tunnel van 2 km kom je bij het havengebied waar de weg langs de kust begint. Tot Teddington volgen we deze route en steken het schiereiland dan over naar de zuidkant en gaan richting Akaroa. Overal loopt de weg door bergachtig gebied met vele haarspeldbochten, maar goed te rijden en als beloning natuurlijk weer alle mooie uitzichten. Het weer is weer wat opgeknapt en we krijgen steeds meer zon. In Akaroa wandelen we even wat rond en rijden weer terug naar onze camping. Een mooie afsluiting voor onze reis met de camper, nu rest alleen nog de route naar zijn ‘thuis’. We kunnen zelfs nog even naar het strand, de temperatuur is weliswaar nog maar 17 graden maar in het zonnetje voelt het best aangenaam. Nog 2 nachtjes slapen….

Zaterdag 19 jan: Christchurch: de bus stopt bij de uitgang van de camping en met een half uur ben je midden in de stad. Op de route veel sporen van de bevingen van 2010 en 2011. Maar in het centrum aangekomen word je stil. Het centrum van de stad en de wijde omgeving er omheen ligt nog steeds in puin na de zware aardbeving van
22 februari 2011 en de naschokken van die beving. Alles is hermetisch afgesloten met hekken en een wandeling rond dit gebied toont je een trieste blik op de verwoestingen. De eens zo mooie kathedraal is eveneens half in puin en de toren is er helemaal niet meer. Er is een klein gebied waar een aantal winkels in containers weer open is, de Re Start noemt men dit. We hebben daar even koffie gedronken maar het merendeel van de mensen is toch wat aangeslagen. De botanische tuinen zijn nog steeds mooi, zeker nu alles in bloei staat, maar de gebouwen en kassen zijn allemaal gesloten. Toch even een rustpunt op deze dag. Het zal naar verwachting 10 tot 15 jaar duren voordat het centrum van de stad weer is opgebouwd. Het weer is prachtig, eindelijk weer een zomerse dag. We gaan terug naar de camping en proberen er nog even van te genieten voordat we de laatste nacht in ons inmiddels zo vertrouwde home gaan doorbrengen.

Zondag 20 jan: We hebben nog een kort ritje te gaan naar Apollo waar we na 6000km afscheid gaan nemen van onze camper. Nog een nachtje hotel en maandagmorgen de start van de lange reis terug. Dinsdagmorgen om 6:30 hopen we weer terug te zijn in het witte Nederland.

Dit is ons laatste verslag van onze ervaringen. De tijd is voor ons omgevlogen, maar we hebben een geweldige tijd gehad met uiteenlopende, maar altijd mooie en / of bijzondere ervaringen. We hopen dat jullie van onze verhalen hebben genoten. Wij kijken tevreden terug op een mooie periode van ons leven.

En nu maar proberen in het koude Nederland weer in het gareel te komen

Groeten van Ad en Emile